شما میخواهید به هنگام سخنرانی دست و پایتان نلرزد حواستان پرت نشود آنچه می خواهید بگویید از یادتان نرود و بالاخره مقصود را به نحو مؤثربیان کنید و شنوندگان را متقاعد سازید تا آنجا که کم کم نطق کردن برایتان نوعی تفریح شودکه از آن لذت هم ببرید.
باید دانست که تولید اعتماد به نفس و جرئت برای سخنرانی هیچ مشکل نیست، بلکه اصلا نباید گمان کنید که استعداد آن در بعضی کسان وجود دارد و در بعضی دیگر، وجود ندارد، بلکه باید بدانیدکه هرکس با تمرین می تواند آماده شودو خو ب سخن بگوید. شرطش فقط علاقه به این کار است و جدیت در تعقیب آن.
شما که در مواقع عادی با دوستان خوب صحبت می کنید درحالی که ممکن است آنها چندان هم مایل به شنیدن نباشند ولی چرا با کسانی که تنها به خاطر استماع سخن شما جمع شده اند نمی توانید سخن بگویید؟!
اگر در سخنرانی ورزیده شوید بسیاری از سخنان فراموش شده به هنگام نطق به یادتان می آیندو همان حضور شنوندگان موجب می شود که بهتر و دقیق تر بتوانید فکرکنید. پس در جمع دوستان وقتی حرف می زنید اولا اندیشه شما قویتر می گردد؛ ثانیا آنچه را از معانی که فراموش کرده اید به یاد می آورید و بلکه چه بسیار مطالب تازه در صحنه ذهن شما حضور پیدا می کنند.
پس یأس را از خود دور کنید و لیاقت سخنران شدن را در خود قوی کنید. همه ناطقان زبردست در جلسات اول و دوم سخنرانی زانوانشان می لرزیده ، زبانشان بند می آمده ، ضربان قلبشان شدید می شده ، می ترسیده اند، گاه عصبانی و مضطرب شده و به میز و کف دست خود فشار می داده اند. حتی برخی از آنها قبلا به دوستان سفارش می کرده اند که هروقت اشاره کردند برایشان کف بزنند تا بر ترس خود غالب شوند. آدمی در پشت دستگاه رادیو نیز از این اضطراب و ترس به دور نیست اما پس از تمرین زیاد این ترس و اضطراب به زوال می نهد.
خلاصه:
